W sumie na tym forum jestem stosunkowo niedługo ale jak na każdym jakim byłem/jestem są pasjonaci. Jedni przywracają świetność starym wozom, inni się bawią w tuning. Są i tacy, którzy chcą tworzyć coś nietypowego. Osobiście jestem osobą która poniekąd należy do każdej z tych grup. Mam nadzieję, że i z tego forum uda mi się wynieść coś więcej niż tylko niedospane noce od czytania "internetów"
Może nieco historii. -> ciąg dalszy doprowadzi do czasów "dzisiejszych" i planów związanych z kolejną, ale tym razem już bardzo grubą rzeźbą przy aucie.
Samochód wyjechał jako "funkel nówka nieśmigana" z Polmozbytu w roku bodaj '82 i od tamtego czasu jest w rodzinie. Po roku przy przebiegu niespełna 11tyś km miał poważny wypadek i z pewnych powodów został zamknięty w garażu na prawie 20 lat. Kończąc gimnazjum ( tak tak, jestem z okresu "gimbazy" hehe) już mnie ciągnęło do tego truchła. Zaczęła się naprawa zakrawająca nawet o prostowanie ramy wygiętej w "banan".
Aby nie przynudzać zrobimy teraz szybki skok przez "kilka" lat naszego pełnego burz "romansu"
Remont siłami "własnymi" jeszcze w czasach 1/2 klasy technikum.
Stan dwa lata po poskładaniu, jak zaczęły się pierwsze "mody"
Wstawienie silnika Rovera z rodziny silników "K-Series". Lekki aluminiowy blok, generujący przy pojemności niespełna 1,4 105KM w wersij bez katalizatora ( w późniejszym czasie zastąpiony silnikiem tej samej rodziny o pojemności 1,6 a finalnie 1,8 po "kapie" ale takiej grubej a nie "czeskim remoncie". Ogólnie do dziś przez auto przewinęło się jak mnie pamięć nie myli 6 silników)
Wywalenie oryginalnego układu kierowniczego, masy popierniczonych drążków na których co chwilę powstawał luz ( z powodu stylu mojej jazdy w tamtym okresie i tego do czego auto było używane - patrz avatar). Zagościła przekładnia ze wspomaganiem z Rovera bodaj R600 albo R400 (już nie pamiętam) "anglika". Odpowiednio odwrócona. Wszystkie mocowania do ramy dorabiane w garażu łącznie ze spawaniem wszystkiego w całość. Drążki Rovera skręcone z gałkami z Żuka za pomocą dotoczonej gwintowanej na tokarce tulei z odpowiedniej stali ( chyba ST3S albo ST4 nie pamiętam teraz).
W międzyczasie po wymianie silnika na 1,6 rozpoczęła się era ostrego użytkowania samochodu. Rocznie klepał po 25tyś km użytkowany prze mnie jako samochód "osobowy". Było kilka wypadów za granicę :
Szkocja ( okolice Inverness na samej północy):
Później Grecja (a w zasadzie samo jej południe):
Oczywiście musowo trzeba było "zaliczyć" ALbanię, Czarnogórę, Serbię, Bośnię, Macedonię i pare innnych krajów
Później przyszedł czas na większą pojemność - 1,8. Jako że miałem już kompa z rozblokowanymi obrotami po poprzednim silniku ( doważone 1,6) postanowiłem zakręcić silnik pod 10k RPM no i... korby okazały się o te parę mm za długie względem 1,6
No i brak dodatkowego wyważenia pewnie też zrobił swoje. Ale ... co tam, jak się bawić to się bawić... Jak to mawiał wujek "jak uciecha policzysz, to straty ni ma" 
Po wymianie silnika od razu pojechałem samochodem do Hiszpanii ( a raczej miałem pojechać, bo do celu dojechać się nie udało) po drodze zwiedzając nieco Francję:
Niestety już pierwszego dnia w Alpach ugotowalem silnik, ale... pojechaliśmy ekipą "na pałę" zakładając w najgorszym wypadku zrzutkę po 2000zł na głowę i ściąganie samochodu na lawecie. Udało się dojechać pod Marsylię, gdzie niestety ale... nie daliśmy rady:
Zrzucili nas jakieś 10km od autostrady gdzie samochód odmówił totalnie posłuszeństwa. Przez noc odprawiłem "tańce" o samonaprawienie samochodu i pojechaliśmy dalej. Ogólnie to wywaliłem termostat, wszystkie węże przelewowe wrzucone od góry w zbiorniczek wyrównawczy, chwycone trytytkami i taśmą, byle się nie rozlewało a układ był otwarty. Zamiast czujnika temperatury płynu, wsadzony potencjometr podkręcony tak, aby komp myślał że silnik jest zimny i "dolewał" ile wlezie. Przepał 25 na 100 ale zbijało dość dobrze temperaturę spalania. Wentylatory na sztywno podłączone do aku pracowały non stop ( stare dobre Polskie wentylatory z Poloneza, użytkowane są w tym aucie do dziś, a to już ładnych parę lat minęło). Tym sposobem dotoczyliśmy się do granicy Niemicko-Czeskiej gdzie auto szczezlo na amen pochłaniając litr płynu chłodzącego na 200 metrów drogi, znacząc teren z wydechu. Oczywiście jeszcze po drodze pojechaliśmy sobie na nawigację "skrótem" przez Alpy Szwajcarskie. Tam nie byliśmy w stanie pomimo temperatury bliskiej 0 dojechać od zatoki serwisowej do zatoki serwisowej. Stawałem na autostradzie pod górkę, zaciągając ręczny, wyskakując z auta, pompując ręcznie powietrze przez węże chłodnicy i targając znów do przodu kolejne 300 a w najlepszym wypadku 1000 metrów do przodu. I tak przez pół nocy aż do szczytu. Na szczęście znajomi nie zawodzą i podskoczyli po nas wypożyczoną lawetą:
W domu po rozebraniu silnika znalazłem takie cuda :
Po tym wypadku nastąpiła grubsza modyfikacja w samochodzie. Silnik został odbudowany. Wszystkie "bebechy" nowe. Do tego powiększony układ chłodzenia z niespełna 4 do około 8 litrów. Przy okazji nastąpiła przymiarka dodatkowego "szpeju" mającego wspierać oddychanie samochodu w przyszłości:
W kolejnym roku auto pojechało na "objazdówę" po Szwajcarii. Fajnie było a niedawno dotarty silnik aż rwał do przodu pozwalając na wyprzedzanie innych załóg podczas podjazdów na przełęcz Passo delo Stelvio:
Byliśmy też po drodze w muzeum Lamborghini i konsternacja. Ktoś zarypał nam projekt samochodu
Byliśmy też na Matternhornie. Niestety auto nie podołało i musieliśmy się "teleportować" innymi środkami komunikacji :
Po powrocie w drugim samochodzie były prowadzone testy z identycznym silnikiem. Niestety nie wszystko "pykło". Za dobrze dostał po dupie, wytopiło łożyskowanie ( pomimo płaszcza wodnego chłodzącego turbo) po czym ukręciło wałek.... życie. Nie pierwszy i pewnie nie ostatni fuckup w moim życiu :
W kolejnym roku za cel obraliśmy Sycylię. Po drodze oczywiście trzeba było zobaczyć muzeum Ferrari:
Jak i wulkany:
Sama Sycylia przywitała nas skalistymi wybrzeżami:
Jak i ukręconą półosią na 300 metrów od mety. Na szczęście kilka ekip jadących Żukami miało zapasowe półosie. Ja w akcie desperacji byłem już nastawiony na robienie pachwin i spawanie mojej, ale udało się znaleźć zapas u innych:
Ciąg dalszy nastąpi ....
...temat przeniesiony do odpowiedniego działu
[ Dodano: 2018-04-24, 22:54 ]
Założyłem w "tuning mechaniczny" bo najbliższy mod ma być oparty na podzespołach z A8 D3, ale jeśli ten jest lepszy to ok
kolejny epizod postaram się dopisać na dniach i przejść do planów i przygotowań na chwilę obecną
Świetna sprawa i świetna robota z Tarpanem!
W nocy z soboty na niedzielę na 15 godzin przed powrotem na projekt, dotarło nowe serce do mojego garażu. Zdążyłem jedynie przepalić silnik i musiałem się zwijać. Nie mniej zapowiada się dobrze. Wybór padł na silnik z Audi ... BFM. Póki co N/A, kiedyś może się dłubnie więcej. Z drugiej strony teraz będę miał zapasowy silnik, jakby (odpukać) klęknął w Audi a nie było czasu na odbudowę/poszukiwanie drugiego. A tak tylko przekładka pomiędzy autami i ... ogień w tłoki ![:]](https://a8team.pl/images/smilies/kwadr.gif){kind=small}
Nowego tematu nie będę zakładał bo nie ma sensu śmiecić forum ale pochwalę się nowym nabytkiem ( niestety foty nie wrzucę bo nie było kiedy obfotografować) ale wszystko wskazuje na to, że wielkim fartem udało mi się drogą kupna-sprzedaży nabyć protoplastę Tarpana. Biały kruk wśród pojazdów spod znaku FSR w Antoninku ( ten jeszcze bez FSR bo na tamten okres FSR jeszcze nie istniało a była to jedynie manufaktura ręcznie klepiąca coś co miało zrewolucjonizować polską wieś), a wygląda to mniej więcej tak jak na tym archiwalnym zdjęciu 
: 
